Nieuws

Na meer dan 15 jaar in het onderwijs als leerkracht en onderwijsadviseur gewerkt te hebben, besloot Guénola de Lhoneux begin 2023 de vereniging ABS – Aidants Bénévoles Scolaires – op te richten.

Zij is ook onderwijsadviseur binnen “la Fédération de l’Olivier”, waartoe de inrichtende machten van een twintigtal scholen in het vrije netwerk behoren.

Haar missie? scholen openstellen voor de cultuur van vrijwilligerswerk. Concreet? Het bieden van vrijwilligershulp op maat aan leerkrachten tijdens de schooltijd en hen ondersteunen in hun pedagogisch werk.

Brigitte Ullens de Schooten: De stichting “Aidants Bénévoles Scolaires” wordt opgericht in een nogal gespannen actuele context op het vlak van onderwijs. Waar situeer je jezelf op vlak van het onderwijs?

Guénola de Lhoneux: Het is waar dat mijn vrijwilligerssysteem van start gegaan is in een contextuele, laten we zeggen, moeilijke periode. We leven in een aanzienlijke periode van verandering en hervorming en het schoolsysteem is 'just-in-time'. Maar in werkelijkheid is vrijwilligerswerk op school een 'win-win' aanpak, die zowel voor scholen als voor de samenleving gunstig is. Het sociale probleem is duidelijk en wordt erkend door de overheid, want er zijn overal scholen en er zijn overal problemen, ongeacht het sociaal economisch niveau.

BUdS: Welke plaats neemt de vrijwilliger in, naast de leerkracht en wat is de rol van de ABS naast de schooldirecteuren?

GdL: Een vrijwilliger vervangt de leerkracht niet. Die leraar blijft de leerexpert. De vrijwilliger is er om de leerkracht, een leerling of een groep leerlingen te helpen bij een goede pedagogische balans. En het is niet de bedoeling om, op verzoek van gezinnen, een vrijwilliger achter een specifiek kind te zetten. Het verzoek moet afkomstig zijn van de directeur, die een missie in een klas identificeert. In dit specifieke geval kan een project ingepland worden.

Momenteel verwelkomen we talrijke vrijwilligers dankzij onze verwijzingen op internet en wij reageren op verzoeken van scholen, maar het doel is eerder om ons aan te bieden als facilitator, dus om ten dienste te staan van de scholen en hen te begeleiden bij het werven van hun eigen vrijwilligers, en die te ondersteunen en te behouden. Ons doel is niet om te centraliseren, maar om te helpen, ongeacht het netwerk, of het nu in de kleuterschool, het basisonderwijs of het secundair onderwijs is, waar we ook een eerste ervaring opdoen.

BUdS: En als ik morgen vrijwilliger wil worden, zijn er dan specifieke beperkingen?

GdL: Wij rekruteren elk profiel dat gevoelig is voor de schoolzaak, met een perfecte beheersing van het Frans, affiniteit met kinderen en in staat om in een team met volwassenen te werken. Als de vrijwilliger uit de onderwijswereld komt, is dat een pluspunt... Wij ondervinden geen problemen met de missies zelf. Op zich is het aanbod van vrijwilligers belangrijk, maar onregelmatig, omdat vrijwilligers zich bij verschillende verenigingen aanmelden; Wij moeten reactief zijn als een profiel bij ons past.

De ervaring leert dat werving lokaal moet blijven en daarom willen we dat de scholen hun vrijwilligers stapsgewijs beheren en aan zich binden.

BUdS: U reageert u momenteel op verzoeken van schooldirecties en u biedt ook ondersteuning op maat aan, nietwaar?

GdL: Er zijn veel behoeften. Het doel is om ondersteuning te bieden. Als een directie ons vraagt om een leerkracht te helpen, zal de aanwezigheid van de vrijwilliger heilzaam zijn: iedereen wint. De vrijwilliger is betrokken bij een missie die toegejuicht wordt door de leerkrachten, veel meer dan voorheen. De mentaliteit verandert en het is ook een manier om te anticiperen op absenteïsme.

We weten dat de wereld van de leerkracht complexer is geworden omdat jonge mensen veranderd zijn en de structuur in de loop der tijd niet mee is geëvolueerd. Er zijn meer anderstalige leerlingen in de klassen, maar ook meer kinderen met speciale behoeften.

BUdS: De werf “onderwijs” is enorm. Uw vereniging bestaat 2 jaar. Wat zou er vandaag nodig zijn?

GdL: Erkennen dat vrijwilligerswerk het goed functioneren van een samenleving bevordert. Dit wordt iets meer geïllustreerd in Angelsaksische landen, waar scholen meer open zijn. Daarnaast is het mijn wens om samen te werken met de Fédération Wallonie-Bruxelles en te werken aan cohesie.

Ten tweede, luisteren naar de actoren op het terrein over hun taak. Ons systeem zorgt voor zichtbare ongelijkheden in het schoolsysteem en een diep schuldgevoel bij de leerkrachten!

Slechts 3% van de leerkrachten voelt zich erkend... Wij kunnen niet aan de zijlijn blijven staan en niets doen!

Contact : www.lesabs.be